17 de maio + internet + galego + futuro

martes, 4 de septiembre de 2007

Remate das actividades de verán

Chegaron ao seu fin as actividades programadas para este verán 2007 na Aula de Informática da Casa do Concello.

A participación non foi moi elevada, pero as persoas que se achegaron, penso que marcharon satisfeitas e con algúns novos coñecementos no que a novas tecnoloxías se refire.

Tivo bastante éxito o obradoiro "Circuíto infantil pola rede" do cal, xa vos puxen un bo lote de enlaces a páxinas infantís ( por ahí abaixo queda).

No obradoiro de "Inglés para nenos na rede" empregando a páxina www.britishcouncil.org/kids e diccionarios virtuais, o que máis gustou foron os xogos que facíamos coas fichas de vocabulario de diversos temas. O mural que vedes aquí, fixérono nun xogo deses. Consistía en que eu lles poñía diante un montón de fichas desordenadas, relacionadas co tempo meteoroloxico, lugares e animais, e eles tiñan que facer parellas. Tiñan en cadanseu ordenador un diccionario online inglés-español, ao cal recorrer se non coñecían as palabras. Ao final, había un pequeno agasallo para cada un, pero escollía en primeiro lugar, o que máis parellas formara. Finalmente, pegáronas todas nun papel na parede.

Noutros obradoiros levados a cabo, os nenos familiarizáronse con programas libres coma Impress e Writer, este último, a través de diversas prácticas que tentei que foran o máis atractivas posibles; (anque coas tabulacións non se levaron moi ben).




viernes, 31 de agosto de 2007

O MEU PROFE DA FACULTADE

Xesús Rodríquez, vicedecano da Facultade de Ciencias da Educación da Universidade de Santiago, é o director, ademáis, da Revista Galega de Educación.
Lembroo coma un dos bos profesores que tiven cando cursei Educación Social. Deume un par de asignaturas pero agora so me ven á cabeza a de Didáctica da Educación de Adultos (aínda me acordo do día do exame e de como me devanei os sesos entre o material e as preguntas. Non fora cousa calquera aquel exame, non. Paréceme que non levara moi boa nota pero polo menos non tiven que repetilo.
Bueno, vou ao que vou. O domingo pasado vin un artigo en “la voz de Galicia” titulado “A FENDA DIXITAL É UNHA NOVA FORMA DE DESIGUALDADE”, que ademáis enmarcaba unha gran foto de Xesús Rodríquez. “¡¡anda, o meu profe!!, a ver a ver”...
O artigo recollía as súas reflexións sobre o concepto de “fenda dixital”orientadas especialmente ao ambito da educación formal.
Para el a fenda dixital afectaría a varios aspectos relacionados coas TIC. Por un lado, o tema da dotación nos centros. Uns están moi ben surtidos e outros non tanto. Por outro lado, a formación dos docentes no ámbito das TIC aplicadas á educación tamén é moi desigual, habendo docentes que levan xa anos traballando coas novas tecnoloxías e outros moitos que aínda as descoñecen. Comenta tamén a desigualdade entre zonas rurais e urbanas (sen éstas últimas estár moi postas non tema), e tamén toca a problemática da fenda xeracional, que ven sendo que os pais non teñen nin pajolera idea do que fan os seus fillos co ordenador nin con internet, porque descoñecen case por completo o que é un ordenador e internet. Ata ahí todo ben, dacordo.
Pero hai no artigo un cacho de texto que vou a copiar tal cal para que me deades a vosa opinión.
“Ademáis, pensa (X.R), que as figuras que están poñendo en marcha, como a dos dinamizadores tecnolóxicos, non están a cumprir axeitadamente a súa función porque “saben moito de informática, pero de ensinar coas novas tecnoloxías, nada de nada”
Cando lin esto flipei un pouco. Se se refire a nós, os dinamizadores da sociedade da información), estame demostrando dúas cousas:
Por unha banda descoñece o perfil profesional de moitos dos que estamos neste “Proxecto da Rede de Dinamización” (educadores, traballadores sociais...) que nos capacita para levar a cabo accións formativas. Nós somos axentes capaces da transmisión , axuda e apoio nos procesos de aprendizaxe doutros colectivos. Sabemos dedectar necesidades, programar e levar a cabo proxectos de intervención socioeducativa, e non só con nenos senón con adultos, maiores, discapacitados...
Un mestre traballa con nenos; un profesor da universidade traballa con universitarios. Os educadores socias traballamos con todo o mundo!, o que supón que temos que ter un máis amplo abano de habilidades sociais.
Por outra banda está descalificando a moitos compañeir@s que tendo a súa formación no ámbito da informática, están agora levando a cabo unha magnífica labor sociopedagóxica de achegamento das novas tecnoloxías a moita xente e en particular a moitos colectivos que o teñen máis complicado que os demáis (maiores, discapacitados) para acceder ás novas tecnoloxías; empregando moitos e bos recursos que existen na rede, e creando incluso recursos propios.
A algúns destes compañeir@s poida que lles costase algo máis ao principio porque ao mellor nunca traballaran desenvolvendo accións formativas con inmigrantes, parados, terceira idade, nenos!! e carecían de coñecementos que son básicos noutras carreiras de ciecias da educación. Do mesmo xeito, os que non somos de informática tamén nos viamos super inseguros cos ditosos ordenadores!.
Coa formación que recibimos todos os dinamizador@s, que non foi moi extensa e non estivo libre de atrancos diversos; coa que xa tiñamos de antes, e, sobre todo con empeño e forza de vontade, cada un/unha de nós, procura cubrir as lagoas formativas que ten e facelo o mellor posible.
Resumindo; a REDE DE DINAMIZACIÓN SÍ QUE SABE ENSINAR COAS NOVAS TECNOLOXÍAS. Temos habilidades, temos imaxinación, somos creativos; quizais, moit@s de nós non saibamos tanto de informática pero, iso sí, o que sabemos, sabémolo transmitir.
Só quero que saibas isto Xesús. De tódolos xeitos, sigo pensando que eres un bo profe.
Un saúdo.

martes, 21 de agosto de 2007

LISTADO DE PÁXINAS PARA NENOS

O que segue é un listado de páxinas web, (separadas por comas) especialmente indicadas para os máis peques da casa. A recompilación fíxena a raíz do obradoiro "Circuíto infantil pola rede". Por suposto, non nos deu tempo a miralas todas, xa que, anque o obradoiro durou finalmente 9 horiñas ( 5 máis do previsto), a cousa quedaba bastante axustada para t, anta información.
Penso que estas son das mellores que hai. Se tendes nenos, sobriños, netos... xogade con eles, xa veredes que ben o pasades.


http://www.lastresmellizas.com/, www.edu.xunta.es/xogos/, http://www.chaval.es/, http://www.supersaber.com/, http://www.planetnemo.com/, www.mediometro.com, http://www.elhuevodechocolate.com/, www.pequejuegos.com, http://www.pilosos.com/, www.kokone.com.mx, http://www.chaval.es/, http://www.elmundodemanu.com.ar/, http://www.gatoconbota.com, http://www.acertijos.net/, http://www.meninos.org/mundodemilu, http://www.esa.int/esaKIDSen/index.htm, http://spaceplace.nasa.gov/sp/kids, http://www.alucine.com/, http://www.aprendejugando.com, http://www.holachicos.com/, http://www.internenes.com, http://www.cerotec.net/aplicaciones/pizarra, http://www.pequelandia.org/menudos, http://www.rtve.es/tve/b/loslunnis, http://www.cervantesvirtual.com, http://educalia.educared.net/, http://www.mundodisney.net/colorear, http://www.juegosjunior.com, http://www.enredos.org, http://www.disneylatino.com, http://www.primeraescuela.com, http://www.dibujosparapintar.com

Ah!! que non se me esqueza a páxina que estivemos empregando para o obradoiro de "Inglés para nenos na rede"; http://www.britishcouncil.org/kids. Visitadea porque non ten desperdicio.

lunes, 20 de agosto de 2007

De volta

Ola a todos!

a tan desexada semaniña de vacacións voou. Agardo que os meus compañeiros dinamizadores a disfrutaran tanto coma min, xa que eu procurei exprimila ao máximo. Evidentemente non fun á praia. Como se fora outono, pasei bos momentos envolta nun fofiño edredón, cun bo libro entre as mans e un té ou café ben quente ao carón. O libro por se tendes curiosidade era "El médico" de Noah Gordon, e certamente volo recomendo. Pero non pensedes que pasei todo o tempo lendo. Fun ás festas de Nogueira, en Chantada, e estiven con todos os meus tíos e algúns primos, saín por ahí, e ata fun a unha voda nun fermoso pazo, onde me colleu o frío e aínda me segue picando a gorxa. Como botei de menos unha sudadeira nalgúns momentos!. Mentres tomabamos uns pinchos nos fermosos xardíns o único que tiña para me tapar era un fino chal.
E é que sempre é o mesmo, os homes van elegantes co único traxe que teñen e non se complican tanto. O seu único quebradeiro de cabeza é elexir unha garabata. En cambio nós, temos que seguir unha estricta cadea de accións case rituais, que comeza escollendo o o que vas levar e logo continúas rompendo a cabeza cos complementos, zapatos, pelos, (arranxalos ou depilalos sen piedade) para finalmente, en plena cerimonia, descubrir, ou peor aínda, que alguén o descubra e cho vaia contar como o mellor chisme do mundo, que alguén leva o mesmo vestido ca ti. Sí amigos, outra rapaza tamén se decidira polo MEU traxe. Aínda menos mal que non era da mesma cor, e os distintos complementos facían que a cousa non cantase moito, pero non me negaredes, rapazas, que que che pase iso é un fastidio.

¿O que?? ¿que a quen lle quedaba millor? dende logo... facedes cada preguntaaaa. Pois a min!! por suposto!! ;-)

lunes, 30 de julio de 2007

Días de verán


Ola a tod@s. Antes de nada quero enviar un saúdo para todos @s dinamizador@s , unha aperta para os meus compañeiros de Pontevedra, en especial para Noe, Leti e Miguel e outro para Rocío de Lugo (felicidades Roci, polo premio!).
Tamén quero mandar un saúdo a todas aquelas persoas de Frades que se teñen achegado pola Aula de Informática, ben para facer algún obradoiro, ou para empregar os ordenadores libremente, e animalos a que sigan vindo.

En segundo lugar, lémbrovos a páxina contaconfrades.blogspot.com, para que comentedes nela o que queirades ou por se desexades colaborar introducindo algunha cousa.
O outro día, Consuelo, unha señora que veu para o obradoiro de "Introducción á informática para maiores de 60 anos) contoume unha pequenísima parte de todos os contos e cantigas que sabe, que son un montón!!! e que subirei enseguida ao blog.

Actualmente estou a desenvolver o obradoiro "Circuíto infantil pola rede" con nen@s de entre 5 e 10 anos, e teño que dicir que son un encanto e se portan moi ben.
En principio, éste obradoiro tiña unha duración de catro horiñas, pero ao final foi extendido e será de 8 horas. Os pequen@s van coñecendo moi por riba que é iso de internet, pero vanse familiarizando moi directamente con algúns dos recursos adaptados ás súas idades, que son moitos!!



Outra cousa. O mes de agosto irei a traballar pola mañás, co cal me poderedes atopar polo Concello de 9:30 a 15:30.

Ah!! e finalmente, para quen teña curiosidade por saber por que narices o coche me fallou o outro día, direivos que foi a correa do alternador, que non deu máis de sí. Era ela a causante dese estrano ruído. Xa lla cambiaron e o cochiño volve andar ben. Un saúdo tamen para el!!

jueves, 12 de julio de 2007

A expereriencia é un grao

Eu son da opinión de que pasar por todo tipo de experiencias, (que non sexan especialmente negativas ou tráxicas, claro) é positivo. De todo se aprende, sobre todo dos conflictos. Os pequenos problemas cos que nos atopamos na vida e a busca de posibles solucións para eles, dótanos de armas para resolvelos e afrontalos máis positivamente no futuro. Evidentemente, sempre nos atoparemos con situacións novas que poñeran a proba as nosas capacidades e habilidades. Entón podemos dicir que a bagaxe vital dunha persoa, compóñena, entre outras moitas cousas, as capacidades innatas e as que proveñen ou se adquiren a raíz de pasar por distintas digamos, circunstancias . Xa di o dito que a experiencia é a nai da ciencia e eu dende aquí quero reivindicar a importancia enorme da experiencia para que se produza a aprendizaxe.
Non sei por que me lío tanto, se o que quero contarvos é que hoxe vindo para Frades, o coche me deixou tirada. TIRADA no medio do camiño!. Nunca me pasara iso. De súpeto o coche comeza a facer un ruído moi raro e vexo que se me acende o piloto do aceite. Do ACEITE, nin máis nin menos!. Así que me boto a un lado inmediatamente nunha enorme parada de bus que apareceu xusto cando a necesitaba, apago o coche, poño o chaleco ese tan guay e as luces de emerxencia e saio rapidamente a mirar se fora perdendo. Por sorte nada, nin pizca. ¿Vedes? unha nova experiencia que me vai facer aprender algo, porque cando chegue a casa (agora estou no choio que pedín un taxi) penso informarme exáctamente do dos papeis do coche, seguro teléfonos... tamén penso abrir o capó do coche e facer o que meu irmán, coa maior calma e claridade, tentaba explicarme por teléfono. -"Agarda un pouco a que coche arrefríe e logo, con moito coidado, abre o capó e mira a varilla do aceite e bla bla bla non sei que de dúas marcas entre as cales tiña que estar o nivel axeitado... Pero o certo é que nese momento preferín non facelo ( nin siquera atopaba a panca para abrir o capó que se supón que está debaixo do volante!!) cos coches ruxindo e facendo abanear o meu auto-xa-non-móbil cando pasaban polo lado e un sol de xustiza sobre a miña cabeza (o primeiro día caluroso de verdade neste pseudo verán de pacotilla, cago na mar).

Nese momento, o descoñecemento e uns poucos de nervios fixeron que non tocase nada, pero na casa con máis tranquilidade estarei encantada de coñecer á señora varilla e á señora panca do capó, así que xa vos contarei que tal!.

DE BITÁCORAS VAI O CONTO

Esta dinamizadora vai tolear. O nenos que traballan comigo neste novo blog que pretende ser un lugar para lembrar contos, lendas, pratos tradicionais, historias de familia, fotos... son uns terremotos de cu inquedo que á mínima se me revolucionan. Un día tiñaos que grabar e despois colgar o video na propia páxina, porque sempre hai algún show (así polo estilo dos tonechos).
Pero imos ao importante, a páxina é: contaconfrades.blogspot.com, podedes acceder a ela nos vínculos do lado tamén.
Nela podedes ver as cousiñas que o os nenos recompilaron e subiron ao blog polo de agora. Agardo que estes rapaces sigan colaborando asiduamente e que se vaian sumando outros veciños que tamén teñan cousas que contar.
Lembrade que a parte de botarlle unha ollada podedes comentar cada un dos artículos dun xeito moi sinxelo. E se alguén quere participar que non dubide en achegarse pola Aula de Informática, polas tardes en xullo e polas mañás en agosto. Ou se non poden achegarse poden enviarme o que consideren oportuno á dirección de correo electrónica casaescola@yahoo.es
Saúdos!!